خداوند دوبار به بندگانش می خندد ...
یکبار:
موقعی که می خواهد کسی را به اوج برساند،( ...اَنعَمتَ عَلیهم )
درحالی که تمام دنیا سعی می کنند که او را به زمین بزنند. (نعمت در عین نقمت)
بار دیگر:
موقعی که می خواهد کسی را به زمین بزند،( ...المغضوب عَلیهم )
در حالی که تمام دنیا می خواهند او را به اوج برسانند.( نقمت در عین نعمت )