از بزرگی پرسیدند: زندگی خود را بر چند اصل بنا کردی؟ فرمود: چهار اصل

1- دانستم رزق مرا دیگری نمی‌خورد، پس آرام شدم .

اللَّـهُ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن یَشَاءُ وَیَقْدِرُ وَفَرِحُوا بِالْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَمَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَا فِی الْآخِرَةِ إِلَّا مَتَاعٌ 
خدا روزى را براى هر که بخواهد گشاده یا تنگ مى‌گرداند، و[لى آنان‌] به زندگى دنیا شاد شده‌اند، و زندگى دنیا در [برابر] آخرت جز بهره‌اى [ناچیز] نیست. سوره رعد آیه 26

2- دانستم که خدا مرا می‌بیند، پس حیا کردم.

أَلَمْ یَعْلَم بِأَنَّ اللَّـهَ یَرَى?؟ 
مگر ندانسته که خدا مى‌بیند؟ سوره علق آیه 14

3- دانستم که کار مرا دیگری انجام نمی‌دهد، پس تلاش کردم .

مَّنِ اهْتَدَى? فَإِنَّمَا یَهْتَدِی لِنَفْسِهِ ?وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا یَضِلُّ عَلَیْهَا ? وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى? ? وَمَا کُنَّا مُعَذِّبِینَ حَتَّى? نَبْعَثَ رَسُولًا 
هر کس به راه آمده تنها به سود خود به راه آمده، و هر کس بیراهه رفته تنها به زیان خود بیراهه رفته است. و هیچ بردارنده‌اى بار گناه دیگرى را بر نمى‌دارد، و ما تا پیامبرى برنینگیزیم، به عذاب نمى‌پردازیم. سوره اسراء آیه 15

4- دانستم که پایان کارم مرگ است، پس مهیا شدم.

وَلِکُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ ? فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ لَا یَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً ? وَلَا یَسْتَقْدِمُونَ 
و براى هر امّتى اجلى است؛ پس چون اجلشان فرا رسد، نه [مى‌توانند] ساعتى آن را پس اندازند و نه پیش. سوره اعراف آیه 34